Όσο περνά ο καιρός δυσκολεύομαι να κατανοώ τα του κόσμου

Όσο περνά ο καιρός δυσκολεύομαι να κατανοώ τα του κόσμου με τον τρόπο που πρέπει κανείς να κατανοεί πώς ανεβαίνουνε ή πέφτουν οι μετοχές στα χρηματιστήρια και ξαφνικά πτωχεύουν όλοι.

Οι κοινωνίες ξιπάστηκαν και τελικά σε κακό τους βγήκε που δεν άφησαν και ηθική τριαντάφυλλου να σκεπάζει την αποδιοργανωμένη μορφή τους.

Τελικά συνωμότησε εναντίον του ο άνθρωπος και έγραψε μια ραψωδία ολέθρου.

Στην γένεση της τραγωδίας του ήταν ο ίδιος που και σήμερα είναι: αδηφάγος, ανθρωποφάγος.

Μπορεί κάποτε να νικήσω κι εγώ.

Εγώ που συλλάβισα μία μία όλες τις Ομορφιές και θέλησα μια καθαρή ψυχή.

Ζούμε με την αγωνία για όλα που δημιουργήσαμε. 
Έτσι κατάφερε να νικά το δημιούργημα και να αλέθει τον δημιουργό του. 
Ας βρούμε μια μοίρα ενάντια της φθοράς και έναν ουρανό όχι θρησκείας, μα που να κάνει τιμαλφή τα αληθινά αναγκαία. 
Έτσι μήπως και η ζωή μας πάρει χρώμα ουσιαστικό. 
Η πατρίδα που ζούμε είναι μια ουτοπική κλίμακα απ’ όπου αναρριχώνται οι θιασάρχες του γελοίου μες την επικράτεια της ρημαγμένης μας ζωής..