Έλυρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Έλυρος

Περιοχή	Αρχαία Κρήτη
Συντεταγμένες	35°17′33″N 23°47′45″EΣυντεταγμένες: 35°17′33″N 23°47′45″E

Η Έλυρος ήταν αρχαία πόλη στη νοτιοδυτική Κρήτη στον λόφο Κεφάλα, κοντά στο σημερινό χωριό Ροδοβάνι. Η Έλυρος γνώρισε περίοδο ακμής τουλάχιστον μέχρι την Ελληνική κλασσική περίοδο, από το 500 έως το 350 π.Χ.^[1]. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτή, η Έλυρος αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα της νοτιοδυτικής Κρήτης, έχοντας πληθυσμό περίπου 16.000 κατοίκων. Αποτέλεσε κέντρο βιοτεχνίας και εμπορίου με μεγάλη παραγωγή όπλων. Επίνειά της ήταν η Συία και η Λισσός. Στην Έλυρο λατρεύονταν ο Απόλλωνας, οι γιοί του Φυλακίδης και Φίλανδρος και η νύμφη Ακακαλλίδα.

Η Έλυρος αναφέρεται ως πιθανός τόπος καταγωγής του Θαλήτα, δημιουργού του πυρρίχιου χορού.Τον τρίτο π.Χ. αιώνα ή Έλυρος βρισκόταν σε πόλεμο με την Κυδωνία, σημαντικό κέντρο της Κρήτης εκείνης της περιόδου^[2]. Οι κάτοικοι της Ελύρου έστειλαν πρεσβεία στο Μαντείο των Δελφών και μαζί ένα χάλκινο τάμα το οποίο αναπαριστούσε μία γίδα να ταΐζει τους γιους του Απόλλωνα όταν ήταν βρέφη. Η Έλυρος ήταν επίσης μία από τις τριάντα πόλεις που υπέγραψαν τη συμμαχία με τον Ευμενή το δεύτερο το 183 π.Χ.

Αποτέλεσε σημαντικό κέντρο και κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής περιόδου. Το άγαλμα του Φιλοσόφου της Ελύρου, της Ρωμαϊκής περιόδου, βρίσκεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων.

Ο Ρόμπερτ Πάσλεϊ (Robert Pashley) ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε τη θέση της πόλης, κοντά στο χωριό Ροδοβάνι. Ο επιγραφολόγος Thenon^[3] μελέτησε εκτενέστερα τα ερείπια της πόλης και ανακάλυψε μία επιγραφή του έγραφε «έδοξε τη πόλει των Ελυρίων»^[4].

Το 2008 η ναυτιλιακή εταιρία ΑΝΕΚ Lines ονόμασε το νεώτερο πλοίο της «Έλυρος» από την αρχαία πόλη^[5].