Αναγνώστες

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2019

Δευκαλίων


Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
Δευκαλίων
Deucalion.jpg
Σύζυγος-οιΠύρρα
ΓονείςΤιτάνας Προμηθέας και Ωκεανίδα Κλυμένη
ΤέκναΈλληναςΠρωτογένειαΑμφικτύονας (κατά μία εκδοχή ήταν και η Πανδώρα η νεότερη και η Νύμφη Θυία)
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τη θεότητα
Στην ελληνική μυθολογίαΔευκαλίων είναι ο σύζυγος της Πύρρας, κόρης του Επιμηθέα και της Πανδώρας: ήταν οι μόνοι άνθρωποι που επέζησαν από τον Κατακλυσμό και αναδημιούργησαν την ανθρωπότητα. Ήταν γιος του Προμηθέα[1] και της Ωκεανίδας Κλυμένης, κόρη του Τιτάνα Ωκεανού και της Τιτανίδας Τηθύος [2] κατά τον Διονύσιο της Αλικαρνασσού.
Κατά τον Αυγουστίνο Ιππώνος, ο Δευκαλίων και ο Προμηθέας ήταν σύγχρονοι του Μωυσή.[3]

Απόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τα παιδιά που γεννήθηκαν από τις πέτρες που πέταξαν, η Πύρρα και ο Δευκαλίων γέννησαν τον Έλληνα, τον Αμφικτύονα[1][4], την Πρωτογένεια[4] την Πανδώρα τη νεότερη[5] και τη Νύμφη Θυία[5].

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πίνακας του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς, 1636
Κατά μια εκδοχή, το όνομά του προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων "δεύκος", παραλλαγή του "γλεύκος", που σημαίνει γλυκός, και "ἁλιεύς", ψαράς[6]. Κατά μια άλλη άποψη προέρχεται από το "Δευς" <Ζευς και το "καλίων" δηλαδή αυτός που έχει το κάλλος του Διός.
Ἠ ἐτυμολογία ἡ ὁποία ἐξηγεῖ τί ἔκανε τὸ πρόσωπο αὐτὸ εἶναι ἡ ἐξής:
ΔΕΥΩ=μουσκεύω μέ νερό, ἐξ'ού καί ἀρδεύω ἐΚΑΛήφθη ΙΩΝ=αυτός που πορεύεται, ἐκ τοῦ εἶμι=πορεύομαι(ὄχι το εἰμι=εἶμαι), ἡ μετοχή του ἰών

Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναπαράσταση του μύθου από την Χάρτα του Ρήγα, 1797
Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα είναι η αρχαία Ελληνική εκδοχή του κατακλυσμού που αναφέρεται σε παραδόσεις πολλών αρχαίων πολιτισμών.
Την εποχή που στη Θεσσαλία βασίλευε ο Δευκαλίωνας, ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει όλο το χάλκινο γένος των ανθρώπων που ήταν διεφθαρμένoι. Ο Δευκαλίωνας λοιπόν πληροφορήθηκε από τον πατέρα του, Προμηθέα, για την επερχόμενη καταστροφή, κατασκεύασε ένα πλοίο, συγκέντρωσε τα απαραίτητα εφόδια για την επιβίωση τους και επιβιβάστηκε στο πλοιάριο μαζί με την γυναίκα του.
Όταν οι βροχές που έστειλε ο Δίας σταμάτησαν, το πλοίο του Δευκαλίωνα προσάραξε πάνω στην κορφή του Παρνασσού[1] (ή στο όρος Αίτνα[7] ή στον Άθω της Χαλκιδικής[8] ή στο όρος Όθρυς στη Θεσσαλία κατά τον Ελλάνικο) και ο Δευκαλίων και η Πύρρα κατέβηκαν στην ξηρά και έκαναν θυσία στον Φύξιο Δία[2]. Προκειμένου να αναγεννηθεί το ανθρώπινο γένος, άρχισαν να πετάνε πέτρες πίσω από την πλάτη τους: οι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίωνας μεταμορφώνονταν σε άνδρες και αυτές που πετούσε η Πύρρα μεταμορφώνονταν σε γυναίκες.
Από την πρώτη πέτρα που πέταξε ο Δευκαλίωνας προήλθε ο Έλληνας, γενάρχης των Ελλήνων. Οι άνθρωποι που δημιουργήθηκαν από τις πέτρες ονομάστηκαν λαός, δηλαδή οι άνθρωποι που γεννήθηκαν από τις πέτρες (αρχαία ελληνικά: λας=πέτρα)[1][7].
Στράβων αναφέρει ότι στην ακτή της Φθιώτιδας υπήρχαν δυο μικρά νησιά που είχαν πάρει το όνομά τους από το Δευκαλίωνα και την Πύρρα.
Στον περίβολο του ναού του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα υπήρχε στα αρχαία χρόνια, όπως αναφέρει ο Παυσανίας, ένας τάφος, όπου σύμφωνα με την παράδοση ήταν θαμμένος ο Δευκαλίωνας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου