Καρία

Καρία ή Καρική:
Αρχαία παράλια χώρα στη Μικρά Ασία την οποία οι Έλληνες διέκριναν στη «Μεσογειακή» ή «Άνω Καρία» και στη «Επί τη Θαλάττη». Καταλάμβανε τη ΝΔ άκρη της Μ. Ασίας κείμενη (έναντι των νήσων Σάμου μέχρι και Ρόδου) και μεταξύ της από Β. Λυδίας, και της Ιωνίας, προς Α. της Φρυγίας και προς Ν. της Λυκίας.

Οι έναντι της Καρίας νήσοι Τήλος, Σύμη, Ρόδος, Νίσυρος, Μεγίστη, Κως, Κάλυμνος και μικρότερες ομού και οι πόλεις Αλικαρνασσός, Κνίδος κ.ά αποτελούσαν τη Δωρίδα ενώ οι Λέρος Πάτμος, Ικαρία και Σάμος με τις πόλεις Μίλητος Πριήνη Μυούντα Μαγνησία και Έφεσο ανήκαν στην Ιωνία.

Ολόκληρη η χώρα είναι ορεινή και ως επί το πλείστον λοφώδης με πολλές κοιλάδες και μια εύφορη πεδιάδα που διαρρέει ο π. Μαίανδρος με άφθονα γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Από την αρχαιότητα υπήρξε μέγα κέντρο εμπορίου.

Κυριότερες πόλεις της ήταν: η Αλικαρνασσός, η Κνίδος, που με τις Ρόδιες πόλεις Λίνδος, Ιαλυσσός, Κάμειρος και Ρόδος αποτελούσαν τη «Δωρική Εξάπολη», επίσης η Σαλβάκη, τα Καρύανα, η Ευίπη, η Άβα, η Κίδραμος, τα Μύλασα κ.ά.

Το όνομά της το οφείλει στους πρώτους κατοίκους της τους Κάρες που διαπορθμεύτηκαν από τα νησιά του Αιγαίου που κατοικούσαν ως Λέλεγες, και που επί Μίνωα ήταν στη μεγαλύτερη ακμή θαλασσοκρατορίας τους. Εναντίον τους κατά τους προϊστορικούς χρόνους επιτέθηκαν οι Αχαιοί, κατόπιν οι Ίωνες και μετά οι Δωριείς. Οι τελευταίοι συγχωνεύτηκαν με τους Κάρες οι οποίοι τελικά συμφιλιώθηκαν και με τους Ίωνες και Αχαιούς και μάλιστα συμμετείχαν σε μεγάλες ναυτικές επιχειρήσεις όπως στη Λιβύη που έσπευσαν να βοηθήσουν το Βασιλέα της Σάϊος Ψαμμίτιχον (666-612) που πολεμούσε τους αντιπάλους του.

Αργότερα τη χώρα τους υπέταξε ο Βασιλεύς της Λυδίας Γύγης, ενώ το 545 και αυτή και τη «Δωρική Εξάπολη» υπέταξε ο Κύρος. Ακολούθησε η Ιωνική επανάσταση στην οποία έλαβαν μέρος και οι Κάρες. Μετά τη καταστολή της η Καρία υποτάχθηκε πάλι στους Πέρσες με την εγκαθίδρυση στις διάφορες πόλεις κληρονομικών δυναστειών. Μεταξύ δε αυτών ήταν και η δυναστεία της βασίλισσας της Αλικαρνασσού Αρτεμισία, η οποία συμμετείχε στο πλευρό των Περσών στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Μετά τους Μηδικούς πολέμους η Καρία μετείχε στη Δηλιακή Συμμαχία και μάλιστα κατά τους πίνακες των Ελληνοταμίων οι πόλεις Τράλλεις, Ηράκλεια η επί Λάτμω, Μίλητος, Μαγνησία η επί Μαιάνδρω, Μύλασσα, Αλικαρνασσός, Τέρμερα, η Νύσσα, Πέδασα, Κνίδος, Ιασός, Αλάβανδα, Καύνος και Καρύανδα, διαιρέθηκε όλη η χώρα στην «καθαρώς Ελληνικήν» και «δίγλωσσον» όπου μιλούσαν την ελληνική και την καρική.

Στις αρχές του 4ου πΧ αι. οι δυνάστες των διαφόρων καρικών πόλεων αναγνώρισαν ένα δυνάστη για όλη τη χώρα τον Εκάτομνο (391-377) που τον διαδέχθηκε ο γιος του Μαύσωλος (377-351). Αυτός μετέφερε τη πρωτεύουσα από τα Μύλασσα στην Αλικαρνασσό. Τον διαδέχτηκε η αδερφή και σύζυγός του Αρτεμισία Β΄ της Καρίας, η οποία προς τιμήν του έχτισε το Μαυσωλείο, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.

Αργότερα η χώρα υποτάχθηκε στον Μ. Αλέξανδρο και κατόπιν διατέλεσε διαδοχικά υπό τον Λυσίμαχο, Σελευκίδες, Πτολεμαίους, τους Περγαμηνούς, τους Ροδίους και τέλος υπό τον Μιθριδάτη.

Από του 129 π.Χ. η Καρία απετέλεσε τμήμα της Ρωμαϊκής επαρχίας Ασίας, επί Αυτοκράτορα Διοκλητιανού ομώνυμη επαρχία και τέλος επί Ιουστινιανού τμήμα του θέματος «Κιβυρραιωτών».

Από: http://el.wikipedia.org