ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ...

Είναι μια μυστική συμφωνία η μέσα σου με τα πράγματα και τις ιδέες.
Την επικυρώνεις πάντα χρησιμοποιώντας το ίδιο εργαλείο; Τις παμπάλαιες λέξεις.
Και είναι αλήθεια ότι όσο περισσότερες έχεις στην κατοχή σου, τόσο πιο πλατύς είναι ο ορίζοντας περιφοράς σου μες την χώρα των ιδεών και των νοημάτων.
Γι αυτό επιμένω στο φως του λεξιλογίου, γι’ αυτό λέω ανοίξτε το λεξικό.
Εκμεταλλευτείτε τον κόπο των γενεών που πέρασαν και σας κληροδότησαν τόσο σπουδαία γνώση, που δεν φτάνει μια ζωή ή δύο για να την κατακτήσεις.
Είναι εκείνες οι λίμες που λιμάρουν σωστά το ακατέργαστο μέταλλο του Άμορφου μέχρι να του δώσουν μορφή..

Αλλά και η ψυχή μου… Τι ζητάει; Μήπως εδώ που είμαι είναι ο σταθμός ενός μεγάλου ατέλειωτου ταξιδιού;
Όχι και ναι.
Κοιτάζοντας πάντως έξω από το παράθυρο, εκεί που οι εργάτες του δήμου κλαδεύουν αυτούς τους ψηλούς ευκαλύπτους, ανακαλύπτω πως ξεσκαρτάροντας το άχρηστο φορτίο μιας ματαιοδοξίας που όλοι μα όλοι μας κουβαλάμε, φτάνεις πιο κοντά στον πραγματικό σου όμορφο πλούτο:
των συναισθημάτων που σε διακατέχουν όταν μπορείς να αναγνώθεις σωστά το πεπερασμένο του μαγικού αυτού κόσμου που έχεις και ζεις..