Διαχρονικοί οι δρόμοι της μίζας

Εδώ και χρόνια, η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών και όχι μόνο «οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν ότι πίσω από τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας στήθηκε ένα ξέφρενο πάρτι κάθε είδους «μεσαζόντων» που ενθυλάκωσαν μίζες αμέτρητων εκατομμυρίων εις βάρος της χώρας και των πολιτών της.

Enet,grΗ δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης του Ακη Τσοχατζόπουλου έφερε ένα τμήμα αυτών των σκοτεινών λογαριασμών στο φως, καταδεικνύοντας με σαφή τρόπο το μεγάλο πρόβλημα διαφθοράς του πολιτικού συστήματος αλλά και εκπροσώπων του.

Τώρα, μετά την απολογία-ποταμό του προφυλακισμένου Αντ. Κάντα, που ως αναπληρωτής γενικός διευθυντής Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Αμυνας πήρε, όπως ομολογεί, τόσες μίζες που «δεν μπορεί να θυμηθεί πόσες», δίνεται ακόμη μία ευκαιρία να διερευνηθούν και άλλοι σκοτεινοί δρόμοι του μαύρου χρήματος, να καθίσουν στο σκαμνί και άλλοι ένοχοι. Αρκεί όλες αυτές οι αποκαλύψεις να μη μείνουν απλώς στον εντυπωσιασμό, που θρέφει τα τηλεπαράθυρα, αλλά να ερευνηθούν από όλες τις πλευρές και με όλους τους δυνατούς τρόπους.

Το θετικό είναι ότι οι δικαστικές αρχές εμφανίζονται βέβαιες για τη δυνατότητα αξιοποίησης του εξαιρετικά πλούσιου υλικού που έχουν στα χέρια τους για το όργιο των παράνομων πληρωμών στο ΥΠΕΘΑ επί υπουργίας Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου και εκτιμούν ότι «το 2014 θα είναι η χρονιά των μεγάλων αποκαλύψεων» για υποθέσεις και κυρίως πρόσωπα που σχετίζονται με τα αμαρτωλά κυκλώματα των εξοπλιστικών προγραμμάτων και τα αμέτρητα, ακόμα, εκατομμύρια που δόθηκαν σε κάθε είδους «προμήθειες».

Ιδιαίτερης μάλιστα σημασίας είναι ότι, όπως ομολόγησε ο Κάντας, για να χαθούν τα ίχνη του λαδώματος και να αποκρυβεί η πορεία των εκατομμυρίων που διακινήθηκαν κάτω από το τραπέζι χρησιμοποιήθηκε το «πλυντήριο» της Siemens.

Είναι σαφές δηλαδή για όσους δεν θέλουν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους ότι οι σκοτεινοί μηχανισμοί δεν λειτούργησαν άπαξ, αλλά διαχρονικά, και ότι οι εμπλεκόμενοι δεν είναι μόνο ενός «χρώματος», αλλά, όπως αποκαλύπτεται, αλλάζουν -«παρακολουθώντας» τις πολιτικές αλλαγές- κόμμα και «ονοματεπώνυμο». Και είναι λογικό οι απλοί πολίτες, που βρίσκονται σήμερα σε δεινή θέση, να εξοργίζονται πληροφορούμενοι ότι ο Αντ. Κάντας πήρε την πρώτη μίζα του «την περίοδο της οικουμενικής κυβέρνησης το 1989», όταν δεν είχε καν το βαρύγδουπο και ιδιαιτέρως προσοδοφόρο θεσμικό ρόλο σχετικά με τα εξοπλιστικά προγράμματα.

Η ευκαιρία αποκάλυψης σκοτεινών διαδρομών και σκοτεινών προσώπων είναι δεδομένη. Η βούληση των δικαστικών αρχών να ξετυλίξουν το νήμα θα πρέπει επίσης να θεωρηθεί δεδομένη. Καιρός είναι και το πολιτικό σύστημα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων διευκολύνοντας τις έρευνες, αλλά κυρίως παίρνοντας χωρίς άλλες αναβολές τα μέτρα που απαιτούνται για να κλείσουν άπαξ και διά παντός όλοι οι δρόμοι της μίζας.