Μητέρα Ρέα Κυβέλη

H Κυβέλη είναι η Ρέα / Αερ / Ηρα / στην Φρυγία. Τα επίθετα που την χαρακτηρίζουν είναι η Πανπότνια, Ισόδρομη καθώς και το Δεσποινα Θεών.  Η λατρεία της Κυβέλης πρωτοξεκίνησε στην Μικρά Ασία , κοντά στην Πέργαμο. Συχνά αναφέρετε ως θεά Ρέα ή ΙΔΑΙΑ, ή μήπως (ΙΔΕΑ) την μητέρα του Δια και ήταν γνωστή με πολλά προσωνύμια, όπως και το Μεγάλη Μητέρα. Ναός της ήταν κοντά στην Τροία, στο όρος Ίδη. Αλλα και το Ιδαίον Αντρον στην Κρήτη.

Suda, Lexicon
Alphabetic letter kappa, entry 2602, line 1


<Κυβέλη:> ἡ Ῥέα. παρὰ τὰ Κύβελα ὄρη· ὀρεία γὰρ ἡ θεός·

<Κυβελίοις:> τοῖς τῆς Ῥέας. Κυβέλη γὰρ ἡ Ῥέα. Γαλαίῳ

Κυβέλης ὀλολύγματι. <Κύβελα> γὰρ ὄρη Φρυγίας, ἔνθα ἐτιμᾶτο.

<Κυβεύειν:> κύβον ῥίπτειν, εἰς κίνδυνον προπηδᾶν. μὴ παρα-

βάλλεσθαι κυβεύειν τῷ βίῳ.

<Κυβήβη:> ἡ θεῶν μήτηρ. καὶ <Κυβιστᾶν> κυρίως τὸ ἐπὶ κεφα-

λὴν ῥιπτεῖν. Ὅμηρος· κύμβαχος ἐν κονίῃσιν. ἐπεὶ οἱ μανιώδεις περὶ

τὴν κεφαλὴν πάθους γινομένου τοιοῦτοι γίνονται. ὅθεν καὶ τὴν μητέρα

τῶν θεῶν ἀπὸ τοῦ ἐνθουσιασμοῦ Κυβήβην λέγουσιν· αἰτία γὰρ ἐνθου-

Πατρίδα της λατρείας της ήταν η πόλη Πεσσινούντα στην Άνω Φρυγία. Στην αρχή απεικονιζόταν και λατρευόταν ως κομμάτι μαύρης πέτρας(μετεωρίτη) και υπήρχε  άγαλμα της να κάθετε σε άρμα που το σέρνουν λέοντες. Στην Πεσσινούντα όμως η Ρέα Κυβέλη ταυτίζεται και με την Αγδιστην και με μια σειρά άλλες ονομασίες που της αποδίδονται όπως Κυβέλην, Πεσσινουντίδα, Δινδυμήνην κλπ

 Strabo Geogr., Geographica
Book 10, chapter 3, section 12, line 4

Οἱ δὲ Βερέκυντες Φρυγῶν τι φῦλον καὶ ἁπλῶς οἱ Φρύγες καὶ τῶν Τρώων οἱ περὶ τὴν Ἴδην κατοικοῦντες Ῥέαν μὲν καὶ αὐτοὶ τιμῶσι καὶ ὀργιάζουσι ταύτῃ, μητέρα καλοῦντες θεῶν καὶἌγδιστιν καὶ Φρυγίαν θεὸν μεγάλην, ἀπὸ δὲ τῶν τόπων Ἰδαίαν καὶ Δινδυμήνην καὶ Σιπυληνὴν καὶΠεσσινουντίδα καὶ Κυβέλην [καὶ Κυβήβην]. 

Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 1, chapter 4, section 5, line 12

 Πεσσινοῦς δ' ἐστὶν ἐμπόριον τῶν ταύτῃ μέγιστον, ἱερὸν ἔχον τῆς μητρὸς τῶν θεῶν σεβασμοῦμεγάλου τυγχάνον· καλοῦσι δ' αὐτὴν Ἄγδιστιν. οἱ δ' ἱερεῖς τὸ παλαιὸν μὲν δυνάσται τινὲς ἦσαν,ἱερωσύνην καρπούμενοι μεγάλην, νυνὶ δὲ τούτων μὲν αἱ τιμαὶ πολὺ μεμείωνται, τὸ δὲ ἐμπόριον συμμένει· κατεσκεύασται δ' ὑπὸ τῶν Ἀτταλικῶν βασιλέων ἱεροπρεπῶς τὸ τέμενος ναῷ τε καὶστοαῖς λευκολίθοις· ἐπιφανὲς δ' ἐποίησαν Ῥωμαῖοι τὸ ἱερόν, ἀφίδρυμα ἐνθένδε τῆς θεοῦμεταπεμψάμενοι κατὰ τοὺς τῆς Σιβύλλης χρησμούς, καθάπερ καὶ τοῦ Ἀσκληπιοῦ τοῦ ἐνἘπιδαύρῳ. ἔστι δὲ καὶ ὄρος ὑπερκείμενον τῆς πόλεως τὸ Δίνδυμον, ἀφ'

οὗ ἡ Δινδυμηνή, καθάπερ ἀπὸ τῶν Κυβέλων ἡ Κυβέλη. πλησίον δὲ καὶ ὁ Σαγγάριος ποταμὸς ποιεῖται τὴν ῥύσιν·

Στην πόλη Κύβελα της Φρυγίας η λατρεία της "Μεγάλης Μητέρας" είχε πάρει πρώτη  μορφή έγινε για την εποχή της παγκόσμια γνωστή. Έτσι, σε ολάκερο τον Μεσογειακό χώρο έγινε πασίγνωστη η "Ρέα" της πόλης "Κύβελα", η οποία σύντομα έφτασε να αναφέρεται ως "Ρέα Κυβέλη" από τον Λαό, κατά το σύγχρονο "Παναγία Τηνειακή" ή "Παναγία Σουμελά"  όπου το Σουμελα/Σεμέλη-α, μπορεί κάλλιστα να είναι παραφθορά του Cυbela, Sumela  ή Cybela…

Η Μεγάλη Μητέρα και η λατρεία της είναι γνωστή από τα νεολιθικά τουλάχιστον χρόνια στον χώρο του Αιγαίου και αποτελεί προεξέχουσα μορφή και επίκεντρο λατρείας στους τόπους που αποικίστηκαν και γνώρισαν επιρροή από τους Πρωτοέλληνες. Μεγάλη έξαρση αποκτά η λατρεία στα Μινωικά χρόνια και έκτοτε, παρότι φαινομενικά εκτοπίστηκε από την λατρεία του υιού Δία, στην πράξη όμως παρέμεινε κυρίαρχη στα κλασσικά χρόνια, παραμένοντας προεξέχουσα και ζωντανή μέχρι σήμερα με την μορφή της "Παναγίας". 
Η Μεγάλη Μητέρα, η Ρέα, είναι ταυτόχρονα η Ουράνια Μητέρα, η πρωταρχική Γαία

Η  Μητέρα, η ουράνια Μητέρα αποκαλούμενη και "Πλατυτέρα των ουρανών" καθότι εκύησε τον ίδιο τον Υιό - Θεό, είναι η Μεγάλη Μητέρα "Ρέα", η οποία προσομοιάζεται και ως απέραντη θάλασσα που γεννά τα πάντα. Από το αρχέγονο όνομα για την θάλασσα "Μάρα – Μα-ρέα" προέκυψε το όνομα της υπέρτατης θεάς "Ρέας", αλλά και το όνομα της υπέρτατης Μητέρας "Μαρίας", της Μητέρας του Υιού θεού, όπως την συναντάμε στον ίδιο αρχέγονο μύθο, αλλά διαστρεβλωμένο.

Η ουράνια θάλασσα ΜαΡέα, Μα - Ρέα, Μαμά - Ρέα, Μητέρα – Ρέα, συζυγος Κρόνου ως η θηλυκή έκφραση του πανγεννήτορα Κ/Χρόνου. 

Στον ναό της υπήρχε αγαλμά της καθώς και ένας  μαύρος λίθος. Αρχαία σύμβολα και αντιστοιχίες του Κρόνου, ο μαύρος λίθος, καθώς ο ίδιος ο Κρόνος παρουσιάζεται ως κατάμαυρος εξωτερικά, αλλά κάτασπρος εσωτερικά! 

Έτσι, η λατρεία της Μεγάλης Μητέρας Ρέας/Ροής- (θήλυκής μορφής του Κρόνου/ροής) συνοδεύτηκε από το έμβλημα σύμβολο του κατάμαυρου λίθου.

Ένα Ρωμαϊκό γλυπτό  αφιερωμένο στην Cybebe,  που ερμηνεύεται από τους σύγχρονους μελετητές και ως Κυβέλη .

Κάποιοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το όνομα Κυβέλη είναι παραφθορά της ΚUBABA.  ΗKUBABA είναι η μόνη βασίλισσα στο Σουμερίων σε έναν κατάλογο βασιλιάδων, ο οποίος δηλώνει ότι  βασίλεψε για 100 χρόνια - περίπου στο πρώιμη περίοδο (περίπου 2500 - 2330 π.Χ.), της ιστορίας των  Σουμερίων.

 Προσκυνήματα της και ιερά  εξάπλωθηκαν  προς τιμήν της  σε όλη τη Μεσοποταμία . Αλλού ταυτίζεται με την Κebat, ή Hepat , ένα τίτλο της Μητέρας Θεάς την Hannahannah Αννατ (από Hurrian Hannah, "μητέρα"). Abdi-Kheba (= η υπηρέτης του Kheba), κατά 1350 π.Χ..

 Η Kubaba έγινε η προστάτιδα  θεά που προστάτευε την αρχαία συριακή πόλη Carchemish στο άνω Ευφράτη , στα τέλη της δεκαετίας Hurrian – Πρώιμη περίδοο των  Χετταίων . Στο Μουσείο Αρχαιοτήτων της Ανατολίας  στην Άγκυρα , το υπάρχει άγαλμα της να κάθεται, φορώντας ένα κυλινδρικό κεφαλόδεσμο, κρατώντας ένα κυκλικό καθρέφτη στο ένα χέρι και η παπαρούνα κάψουλα ή ρόδι στο άλλο.  Η  λατρεία της αργότερα εξαπλώθηκε και το όνομά της ήταν προσαρμοσμένα   ως την κύρια θεά των Χετταίων-βασίλεια διάδοχος στην Ανατολία , που αργότερα εξελίχθηκε στο φρυγικό Matar (μητέρα) ή Matar kubileya, του οποίου η εικόνα με επιγραφές εμφανίζονται σε λαξευτό γλυπτά.

Το όνομα  της στην Λυδία ήταν Kuvav ή Kufav που Ίωνες Έλληνες μεταγραφουν από  Kybêbê σε Κυβέλη  

Η περιοχή που λατρεύετε βρίσκεται βρίσκεται μεταξύ της Τουρκίας και της Συρίας και ονομάζετεCarchemish, or "Karkemish στα ελληνικά Ευρωπός ή Europus… σημαντική πόλης της Ασσυριακής αυτοκρατορίας. Αργότερα στην περιοχή θα έχουμε σημαντική μάχη  περιοχή μεταξύ των Βαβυλωνίων και Αιγυπτίων. Η πόλη  που λέγεται ότι είναι γνωστή στους ντόπιους ως Jarablos (επίσης Jarâblos) η σύνδεσή του με την βιβλική πόλη της Jerablus μια παραφθορά  της μορφή του ονόματος είναι Djerabis. Carchemish, ή  Κάρχεμις  όπως είναι γνωστή από τη Βίβλο και στα ελληνορωμαϊκά χρόνια ως Ευρωπός  ή  Carablus, Σήμερα  είναι η τουρκική πόλη Karkamis που  βρίσκεται σήμερα στα σύνορα Τουρκίας & Συρίας

 <Ῥάγα,> πόλις ἐν Μηδίᾳ [τὸ ἐθνικὸν τῆς μὲν Ῥαγός Ῥάγιος, τῆς δὲ Ῥάγαι Ῥαγηνός ὡς Καρρηνός.] ἐκτισμένη ὑπὸ Σελεύκου τοῦ Νικάτορος. ἐκαλεῖτο δὲ <Εὐρωπός.> μετωνομάσθη

δὲ καὶ <Ἀρσάκη> ἀπὸ Ἀρσάκου βασιλέως Περσῶν.  (Stephanus Gramm., Ethnica (epitome) Page 542, line 11)

 <Εὐρώπη,> ἡ χώρα, ἐκ τῆς Φοίνικος θυγατρὸς [ἢ] τοῦ Ἀγήνορος. λέγεται καὶ <Εὐρώπεια,> καὶδιὰ τοῦ <ι> <Εὐρωπία> παρὰ Σοφοκλεῖ Αἰχμαλώτισι “καὶ νησιώτας καὶ μακρὰς Εὐ-

ρωπίας”. καὶ Εὐριπίδης ἐν Θησεῖ “σχεδὸν παρ' αὐτοῖς κρασπέδοις Εὐρωπίας”. ὁ οἰκῶν Εὐρωπαῖος, καὶ θηλυκὸν καὶ οὐδέτερον, καὶ Εὐρωπίς.

 <Εὐρωπός,> πόλις Μακεδονίας, ἀπὸ Εὐρωποῦ τοῦ Μακεδόνος καὶ Ὠρειθυίας τῆς Κέκροπος.ἔστι καὶ Συρίας ἄλλη.

τὸ ἐθνικὸν Εὐρωπαῖος. ἔστι καὶ ἄλλη Καρίας, ἣν Ἰδριάδα  ἀπὸ Ἰδριέως τοῦ Χρυσάορος. τὸἐθνικὸν Εὐρώπιος ὡς Ὠρώπιος.   (Stephanus Gramm., Ethnica (epitome) Page 287, line 14)

Ούτως η άλλως η Κυβέλη/Ρέα/Αγδιστη/Δινδυμηνην κλπ λατρεύεται σε ιερά εντός  Σπηλαίων και επάνω σε Όρη, όπου συνήθως στις τοποθεσίες βρίσκεται κοντά και ο τάφος του αγαπημένου υιού.

Του Αττη για την Φρυγική Κυβέλη και τον Ζευς-Δια για την Κρητική Ρέα-Κυβέλη

Pindarus Lyr., Olympia 
Ode 5, line 18

Γʹ Σωτὴρ ὑψινεφὲς Ζεῦ, Κρόνιόν τε ναίων λόφον τιμῶν τ' Ἀλφεὸν εὐρὺ ῥέοντα Ἰδαῖόν τε σεμνὸν ἄντρον, 
⸏ἱκέτας σέθεν ἔρχομαι Λυδίοις ἀπύων ἐν αὐλοῖς, αἰτήσων πόλιν εὐανορίαισι τάνδε κˈλυταῖς 
δαιδάλλειν, σέ τ', Ὀλυμπιόνικε, Ποσειδανίοισιν ἵπποις ⸏ἐπιτερπόμενον φέρειν γῆρας· εὔθυμον ἐς τελευτάν 
υἱῶν, Ψαῦμι, παρισταμένων.

Phil., Fragmenta  Page 174, line 8

 Porph. VP 17 εἰς δὲ τὸ Ἰδαῖον καλούμενον ἄντρον καταβὰς (sc. ὁ Πυθαγόρας) ἔρια ἔχων μέλανα τὰς νομιζομέναςτρὶς ἐννέα ἡμέρας ἐκεῖ διέτριψεν καὶ καθήγισεν τῷ Διὶ τόν τε στορνύμενον αὐτῷ κατ' ἔτος θρόνον ἐθεάσατο, ἐπίγραμμά τ' ἐνεχάραξεν ἐπὶ τῷ τάφῳἐπιγράψας ‘Πυθαγόρας τῷ Διί’, οὗ ἡ ἀρχή·
 ὧδε θανὼν κεῖται Ζάν, ὃν Δία κικλήσκουσιν.

Pausanias Perieg., Graeciae descriptio Book 1, chapter 4, section 5, line 12

ταύτην τε δὴ τὴν Ἄγκυραν εἷλον καὶ Πεσσινοῦντα <τὴν> ὑπὸ τὸ ὄρος τὴν Ἄγδιστιν, ἔνθα

καὶ τὸν Ἄττην τεθάφθαι λέγουσι.

Οταν ο Αννίβας στο πέρασμα του κατέστρεφε πόλεις και χωριά, πλησιάζοντας την Ρώμη, οι Ρωμαίοι κατέφυγαν σε μια προφητεία, σύμφωνα με την οποία η Ρώμη θα σωζόταν μόνο άμα έφερναν στην πόλη την λατρεία της μεγάλης μητέρας του όρους Ίδη.

Έκαναν λοιπόν συμφωνία με τον Άτταλο, πρώτο βασιλιά της Περγάμου και του επετράπη να μεταφέρουν στην Ρώμη, τόσο το άγαλμα, όσο και τον μαύρο μετεωρίτη, σύμβολο της Κυβέλης.

Υπήρξε ο μεγαλύτερος σιδερένιος μετεωρίτης του αρχαίου κόσμου, ένα τεράστιο αντικείμενο ύψους 16 πόδια και βάρους πολλούς εκατοντάδες τόνους και λατρευόταν ως το Simulacrum (Ομοίωμα)  της Κυβέλης

Ηταν γνωστή και ως Kubaba ,το οποίο προέρχεται απο το κυβικό σχήμα του μαύρου μετεωρίτη. Απεικονίζεται συνήθως καθισμένη σε θρόνο ή άρμα με 2 λεοπαρδάλεις ή 2 λιοντάρια αριστερά και δεξιά. Στο κεφάλι της φορούσε στέμμα που παρίστανε πύργους

Για 13 χρόνια απο το 204 π.Χ. μέχρι το 191 π.Χ. έχτισαν στο Vatican Hill (στον λόφο που είναι χτισμένο σήμερα το Βατικανό) λόγω της γεωγραφικής σχέσης του με τον λόφο του Καπιτωλίου, στο κέντρο της Ρώμης εναν τεράστιο ναό μήκους 200 ποδιών προς τιμήν της Μagna Mater,οπως την ονόμαζαν οι Ρωμαίοι, της ιερής προστάτιδας της πόλης.

Την εποχή του πάπα Βιγιλίου (537 -555),ο ναός της Κυβέλης (Phrygianum ), μετονομάστηκε σε Αγιο Πέτρο. Το 1505 κατεδαφίστηκε εντελώς κάτω απο τις οδηγίες του Πάπα Ιούλιου Β', όπου χτίστηκε στην θέση του η Βασιλική του Άγιου Πέτρου.

Ο ναός της  Κυβέλη –μαύρου λίθου έδωσε την θέση της στον ναό Βασιλική του  Άγιο Πέτρο/ Πέτρα. Mπορείτε να συνδέσετε και το παρακάτω κειμενο του Ευαγγελίου :

 « Και αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτόν...Και εγώ δε σοι λέγω ότι συ είσαι Πέτρος, και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου, και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ' αυτής. Και θέλω σοι δώσει τα κλειδία της βασιλείας των ουρανών, και ο, τι εάν δέσης επί της γης, θέλει είσθαι δεδεμένον εν τοις ουρανοίς, και ο, τι εάν λύσης επί της γης, θέλει είσθαι λελυμένον εν τοις ουρανοίς.»,  Ματθαίος 16:16-19

Παρένθεση : Στα πρώτα κείμενα – θυμίζω  ότι είδαμε ούτως η άλλως ότι η ΣΕΜΕΛΗ ταυτίζεται και με την ΘΕΜΕΛΗ με την αλλαγή του Σ σε Θ και το Συμέλη/α σε Θυμέλη/α … 

Θυμέλη όμως είναι ο βωμός, το θυσιαστήριο, αλλά και η θυσία και το θύμα όπως και η σκηνή του Θεάτρου. Μια βωμοειδής εξέδρα, σκηνή, αλλα και ο βωμός του Διονύσου στο κέντρο της ορχήστρας του αρχαίου θεάτρου… περι θεάτρου, τραγωδιας κλπ σε κάποιο άλλο κείμενο 

Θεμέλη, Σεμέλη, η Γή [της δε Γής Θεμέλης προσαγορευομένης, δια το εις αυτήν πάντα καταθεμελιούσθαι Σεμέλην οι ποιηταί προσηγορεύκασι //ΙωανΛαυρΛυδ.book 4, 51:10],

Θεμέλη δίνεται επίσης ως είναι η ονομασία του βωμού των αρχαίων ελληνικών θεάτρων, στο κέντρο της ορχήστρας, όπου στεκόταν ο κορυφαίος του χορού όμως η Θεμέλη είναι παράγωγο εκ του Θεμελιόω ( Βάζω θεμελιο, θεμελιώνω, ιδρύω, βασίζω, εδραιώνω, στηρίζω γερά κλπ. 

Θεμελιούχος επίθετο του Ποσειδώνα/Ποσειδάωνα ο συγκρατών τα θεμέλια…  και πως η Σεμέλη δεν είναι παρά ένας Θεμελιώδης λίθος.

 Ο ακρογωνιαίος λίθος μέσα από την την οποία θα λάβει «σάρκα» ο υιός της Διόνυσος ο ίδιος αθάνατος γεννημένος από θνητή μητέρα… και τώρα και οι δύο θεοί είναι (άθάνατον θνητή• νϋν δ' αμφότεροι θεοί εΐσιν". Ησιόδου "Θεογονία" 940 – 943 ) τέλος Παρένθεσης 

Παρά τις ανασκαφές όμως η μαύρη πέτρα δεν βρέθηκε ποτέ.

Αντιθέτως μια άλλη θρησκεία δημιουργήθηκε με βάση την ύπαρξη μιας μαύρης πέτρας.
Η μαύρη πέτρα της Μεκκα: Σύμφωνα με την Ισλαμική παράδοση, η μαύρη πέτρα είναι απο την εποχή του Αδαμ και της Ευας και έχει την ικανότητα να καθαρίζει τους πιστούς και να απορροφά τις αμαρτίες τους. Η παράδοση αναφέρει ότι η πέτρα βρέθηκε από τον Αβρααμ (Ιbrahim) και τον γιο του Ισμαηλ (Ιsmail) οι οποίοι έχτισαν εναν τετράγωνο ναό, την Κααμπα. Ειναι ο ανατολικόςακρογωνιαίος λίθος της Κααμπα (που σημαίνει κύβος.)

Η Κάαμπα, στα αραβικά: الكعبة‎ ​ (αλ Κάμπα, που σημαίνει "ο κύβος"), είναι ένα οικοδόμημα που βρίσκεται μέσα στο τζαμί  που είναι γνωστό ως Μασγίντ αλ Χαράμ στη Μέκκα.

Η Κάαμπα είναι ο αγιότερος τόπος του Ισλάμ. 

Η κίμπλα, η κατεύθυνση προς την οποία στρέφονται οι Μουσουλμάνοι όταν προσεύχονται, είναι η κατεύθυνση προς την Κάαμπα.

Σύμφωνα με το Κοράνι, πιστεύεται ότι οικοδομήθηκε από τον Ιμπραήμ ( Αβραάμ) και τον γιο τουΙσμαήλ. Είναι κυβοειδές οικοδόμημα φτιαγμένο από γρανίτη. Ο προς τα ανατολικά θεμέλιος λίθος της Κάαμπα περιλαμβάνει τον Μαύρο Λίθο (στα αραβικά, αλ Χατζαρού λ' Ασγουάντ) ο οποίος θεωρείται γενικά ότι είναι υπόλειμμα μετεωρίτη 

Η πέτρα είναι περίπου 30 εκατοστά σε διάμετρο και 1,5 μέτρο ύψος πάνω από το έδαφος.
Η αρχική πέτρα διαμελίστηκε σε κομμάτια κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα. Τα κομμάτια κρατούνται ενωμένα με ένα ασημένιο σύνδεσμο.
Στην αρχή η πέτρα ήταν άσπρη, αλλά η παράδοση λέει οτι μαύρισε απορροφώντας τις αμαρτίες των πιστών, στην πραγματικότητα πρόκειται περί οξυγόνωσης του μετεωρίτη.
Πριν την εξάπλωση του Ισλαμ στην περιοχή υπήρχε η λατρεία της Μεγάλης μητέρας, γνωστής ως Al'Lat, προκειται περι τριπλής σεληνιακής θεότητας, η λατρεία της οποίας έχει περάσει και στον σημερινό Ισλαμ αφού οι ιμάμηδες που προσέχουν το προσκύνημα της Μεκκα, ονομάζονται Beni Shaybah, που σημαίνει γιοι της αρχαίας μητέρας.

Η θεότητα αυτή λατρευόταν ως μια μαύρη πέτρα, όπως ακριβώς ήταν και η λατρεία της Κυβέλης, η οποία πέτρα καλυπτόταν από ένα πέπλο, όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα στην Κααμπα. Αντιπροσωπεύει τις φάσεις της σελήνης, η Q're για την ημισέληνο, η Al'Uzza, η "δυνατή" για την πανσέληνο και η Al'Menat η "σοφή".

Η Ισλαμική παράδοση αναγνωρίζει τις 3 αυτές θεότητες, αλλά τις αναφέρει ως κόρες του Αλλάχ.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η Κααμπα είναι ευθυγραμμισμένη με τις φάσεις της σελήνης και συγκεκριμένα με την ημισέληνο και την ανατολή του Κανωπού, το φωτεινότερο άστρο μετά τον Σείριο.
Η ημισέληνος είναι ένα αρχαίο σύμβολο της παρθένας θεάς που το βρίσκουμε στις σημαίες πολλών Ισλαμικών κρατών, όπως η Τουρκία, η Τυνησία, η Μαυριτανία και συνοδεύεται από ένα αστέρι που υποστηρίζεται οτι είναι ο Κανωπός. Οι θεότητες που χρησιμοποιούσαν την ημισέληνο ως σύμβολο ήταν η Άρτεμης και η Ίσιδα. 

Περι Καβείρων και Κορυβάντων

Οι Κάβειροι θεωρούνται μυστήριο. Μια πρώτη καταγραφή βάσει των αρχαίων κειμένων

Κάβειροι  θεωρούνται Ὀνόματα θεῶν τεσσάρων, Ἀξίερος,  

Ἀξιόκερσα, Ἀξιόκερσος. Ἀξίερος μὲν οὖν ἐστιν ἡ

Δημήτηρ·

 Ἀξιόκερσα, ἡ Περσεφόνη·

Ἀξιόκερσος δὲ, ὁ Ἅιδης.

 Κάβειροι δὲ δοκοῦσι προσηγορεῦσθαι

ἀπὸ Καβείρων ὀρέων Φρυγίας· ἐπεὶ ἐντεῦθεν μετηνέ-

χθησαν. Οἱ δὲ, δύο εἶναι τοὺς Καβείρους· πρεσβύ-

τερον μὲν, Δία· νεώτερον δὲ, Διόνυσον.

Τα δύο  από τα τέσσερα ονόματα των θεών αναφέρονται στην Δήμητρα και την Περσεφόνη. Ο τρίτος θεωρειτε ο Αιδης ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν τον Δία μεγαλύτερο και τον Διόνυσο νεότερον.

Για κάποιους συγγραφείς το όνομα Κάβειρος/καβειροι θεωρείται όνομα  έθνους, για άλλους συνώνυμο με όνομα Δαιμόνων = Θεών

<Καβειρῶν> πόλις. καὶ <Κάβειροι,> ὄνομα ἔθνους. σημαίνει δὲ καὶ δαίμονας.

 Hellanicus Hist., Fragmenta Volume-Jacobyʹ-F 1a,4,F, fragment 89, line 10

                            ὡς δὲ Μνασέας ἐν πρώτωι Περὶ Ἀσίας (V),
Ἰδαῖοι Δάκτυλοι ἀπὸ τοῦ πατρὸς Δακτύλου καὶ τῆς μητρὸς Ἴδης.

Η συνδεση τους με του Ιδαίους Δακτύλους είναι προφανής καθώς αποτελεί μια άλλη ονομασία τους. Και θεωρούνται τέκνα του Πατρός Δακτύλου και της μητέρας Ιδης ή εκ του επιθέτου του Ιδαίου Δία, και αναγραμματισμός της ΙΔΑΣ / ΙΔΑιου- ΔΙΑ και εκ του Ορους Ιδας της Τροίας και της Κρήτης.

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο) 
Alphabetic letter iota, entry 158, line 1

†<ἴδα>· μάχη 
<Ἰδαία>· ἡ Δινδυμηνή, ἀπὸ τῆς <Ἴδης> 
<Ἰδαῖοι Δάκτυλοι>· οἱ μὲν ἀπὸ τῆς Φρυγίας, οἱ δὲ ἀπὸ τῆς 
 Κρήτης αὐτοὺς ὠνομάσθαι φασὶν <Ἴδης> 
<Ἰδαῖος>· ἐπιθετικῶς οὕτως ἐλέγετο Ζεύς, ἀπὸ <Ἴδης> τοῦ ὄρους 
 Τρωϊκῆς (Π 605).

Η Ρέα-Κυβέλη με το επίθετο Δινδυμήνη  συνδέεται και με το επίθετο Ιδαία καθώς φαίνεται ότι είναι ένα τοπικιστικό της  επίθετο και προέρχεται από το ¨Όρος της Ιδης /Ιδας και της Τρωικής χερσονήσου αλλά και της Ιδης/Δίκτης της Κρήτης

Στο λεξικό του Ησύχιου οι Κάβειροι ταυτίζονται με τους Καρκίνους (Όπου καρκίνοι θεωρούνται τα θηρία, τα καβούρια, κτλ)  αλλά και με τους θεούς της Λήμνου, Ίμβρου, Σαμοθράκης αλλά και με τους παίδες του Ηφαίστου.

 Ενώ οι ιερείς της Δήμητρας στην Πάρο ονομάζονται Κάβαρνοι. Μια παραφθορά ίσως της ονομασίας τους.

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο) (4085: 002)
“Hesychii Alexandrini lexicon, vols. 1–2”, Ed. Latte, K.
Copenhagen: Munksgaard, 1:1953; 2:1966.

<Κάβειροι>· καρκίνοι.

<Κάβαρνοι>· οἱ τῆς Δήμητρος ἱερεῖς, ὡς Πάριοι (Antim. frg.

<Καβείρια>· ἑορτὴ ἀγομένη ...

<Κάβειροι>· καρκίνοι. πάνυ δὲ τιμῶνται οὗτοι ἐν Λήμνῳ ὡς

 θεοί· λέγονται δὲ εἶναι Ἡφαίστου παῖδες

Περισσότερες πληροφορίες για τους Κάβειρους βρίσκουμε στα Γεωγραφικά του Στράβωνος.

Strabo Geogr., Geographica (0099: 001)
“Strabonis geographica, 3 vols.”, Ed. Meineke, A.
Leipzig: Teubner, 1877, Repr. 1969.
Book 7a, chapter 1, section 51, line 2

 Ὅτι τὴν Σαμοθρᾴκην Ἰασίων καὶ Δάρδανος ἀδελ-

φοὶ ᾤκουν· κεραυνωθέντος δὲ Ἰασίωνος διὰ τὴν εἰς

Δήμητρα ἁμαρτίαν, ὁ Δάρδανος ἀπάρας ἐκ Σαμοθρᾴ-

κης, ἐλθὼν ᾤκησεν ἐν τῇ ὑπωρείᾳ τῆς Ἴδης, τὴν πόλιν

Δαρδανίαν καλέσας, καὶ ἐδίδαξε τοὺς Τρῶας τὰ ἐν

Σαμοθρᾴκῃ μυστήρια· ἐκαλεῖτο δὲ ἡ Σαμοθρᾴκη Σά-

μος πρίν. Ὅτι τοὺς ἐν τῇ Σαμοθρᾴκῃ τιμωμένους θεοὺς εἰ-

ρήκασι πολλοὶ τοὺς αὐτοὺς τοῖς Καβείροις, οὐδ' αὐ-

τοὺς ἔχοντες λέγειν τοὺς Καβείρους οἵτινές εἰσι, κα-

θάπερ τοὺς Κύρβαντας καὶ Κορύβαντας, ὡς δ' αὕτως

Κουρῆτας καὶ Ἰδαίους Δακτύλους.

Ο Ιασίων και ο Δάρδανος αδελφοί κατοικούν στην Σαμοθράκη. Ο Ιασίων κεραυνοβοληθείς για την προσβολή που έκανε στην Δήμητρα, ο Δάρδανος εγκατέλειψε την νήσο Σαμοθράκη και μετέβη στους προποδες της Ιδης για να χτίσει την Δαρδανία και να διδάξει στους Τρώας τα μυστήρια της Σαμοθράκης, η οποία πριν ονομαζόταν Σάμος.

Πολλοί βεβαιώνουν ότι οι τιμώμενοι Θεοί  στην Σαμοθράκη ήταν οι ίδιοι με τους θεούς των Καβείρων, τους Κύρβαντες, Κορύβαντες  τους Κουρήτας και τους Ιδαίους Δακτύλους..

Σε άλλο κείμενο αναφέρει  και πάλι ο Στράβων τη σύνδεση Καβείρων και Κορυβαντων καθώς  εικάζει ότι θεωρούνται άλλοτε  τέκνα Κρόνου κι άλλοτε Διός και Καλλιόπης που έχουν διαφύγει από την Σαμοθράκη και τα έργα τους είναι μυστικά δηλαδή μυστηριώδη, ακατάληπτα, σκοτεινά και απόκρυφα.

Εδώ η ονομασία της Σαμοθράκης είναι Μελίτη, όταν μέλιττα είναι η μέλισσα., και Μυλιττα η Αφροδίτη των Ασσυρίων που μας παραπέμπει στον μήνα του Μέλιτος  ;-)

Strabo Geogr., Geographica
Book 10, chapter 3, section 19, line 27

         ἔτι δὲ Κρόνου τινές, ἄλλοι δὲ Διὸς καὶ Καλ-
λιόπης φασὶ τοὺς Κορύβαντας τοὺς αὐτοὺς τοῖς Κα-
βείροις ὄντας, ἀπελθεῖν δὲ τούτους εἰς Σαμοθρᾴκην  
καλουμένην πρότερον Μελίτην, τὰς δὲ πράξεις αὐτῶν
μυστικὰς εἶναι.

Eρμηνείες τώρα που δίδονται για τους

Κουρῆτές τε θεοὶ φιλοπαίγμονες ὀρχηστῆρες.

   

                             

                        

Ότι οι Κουρήτες είναι αυλητές, οργανοπαίκτες αυλού και Φρύγες την καταγωγή.

Άλλοι ότι είναι γηγενείς και κατέχουν χάλκινες ασπίδες.

Όπως και οι Κορύβαντες και οι Κουρήτες είναι Φρύγες την καταγωγή, περιζωσμένοι με χάλκινα όπλα γι αυτό και τους ονομάζουν Χαλκιδέους και ότι αυτοί κλήθηκαν από  τους Τιτάνες και δόθηκαν στην Ρέα ένοπλοι για τροφοί του Διός. Οι Κορύβαντες μετονομάσθηκαν σε Κουρήτες και λέγονται και Φύλακες είδαμε και την λεξη Ιδα στο λεξικό του Ησύχιου να ερμηνεύετε ως Ιδα= Μάχη

Σε άλλο κείμενο ταυτίζονται με τους Διόσκουρους,  οι Κάβειροι, Κορύβαντες ή Σαμοθρακες και ότι είναι οι πρώτοι που  ναυπήγησαν/δημιουργήσαν  πλοία, καθώς και την χρήση βοτάνων και την ίαση από δαγκώματα/τσιμπημάτα με την χρήση  επωδών

(H)eren(n)ius Philo Gramm., Hist., Fragmenta

            ἐκ δὲ τοῦ Συδὺκ Διόσκουροι ἢ Κάβειροι ἢ Κορύβαντες ἢ Σαμοθρᾶικες· οὗτοι (φησί)πρῶτοι πλοῖον εὗρον ἐκ τούτων γεγόνασιν ἕτεροι, οἳ καὶ βοτάνας εὗρον καὶ τὴν τῶν δακετῶνἴασιν καὶ ἐπωιδάς.

Φερεκύδης δ' ἐξ Ἀπόλλωνος καὶ

Ῥητίας Κύρβαντας ἐννέα, οἰκῆσαι δ' αὐτοὺς ἐν Σα-

μοθρᾴκῃ· ἐκ δὲ Καβειροῦς τῆς Πρωτέως καὶ Ἡφαί-

στου Καβείρους τρεῖς καὶ νύμφας τρεῖς Καβειρίδας,

ἑκατέροις δ' ἱερὰ γίνεσθαι. μάλιστα μὲν οὖν ἐν Ἴμ-

βρῳ καὶ Λήμνῳ τοὺς Καβείρους τιμᾶσθαι συμβέβη-

κεν, ἀλλὰ καὶ ἐν Τροίᾳ κατὰ πόλεις· τὰ δ' ὀνόματα

αὐτῶν ἐστι μυστικά.

Ἡρόδοτος δὲ καὶ ἐν Μέμφει λέ-

γει τῶν Καβείρων ἱερὰ καθάπερ καὶ τοῦ Ἡφαίστου,

διαφθεῖραι δ' αὐτὰ Καμβύσην

… Κουρῆτας μὲν καὶ Κορύβαντας εἶναι τοὺς αὐ-

τούς, οἳ περὶ τὰς τῆς μητρὸς τῶν θεῶν ἁγιστείας πρὸς

ἐνόπλιον ὄρχησιν ᾔθεοι καὶ κόροι τυγχάνουσι παρει-

λημμένοι. καὶ Κορύβαντες δὲ ἀπὸ τοῦ κορύπτοντας

βαίνειν ὀρχηστικῶς, οὓς καὶ βητάρμονας λέγει ὁ ποιη-

τής “δεῦτ' ἄγε Φαιήκων βητάρμονες, ὅσσοι ἄριστοι.”

Ο Φερεκύδης αναφέρει ότι εκ του Απόλλωνα και της Ρυτίας οι Κυρβαντες είναι εννέα και κατοικούν στην Σαμοθράκη.  Τους αναφέρει δε τους Καβειρους, ως γιους του Ηφαίστου. Σύμφωνα με τον Φερεκύδη μητέρα των Καβείρων ήταν η θυγατέρα του Πρωτέως Καβείρη ή Καβειρώ που απόκτησε από τον Ήφαιστο τρία αγόρια και τρία κορίτσια, τους Καβείρους και τις Καβειρίδες.

Σύμφωνα με άλλους μύθους ο Ήφαιστος με την Καβειρώ γέννησαν τον Καδμίλο, από τον οποίο προήλθαν οι τρεις αρσενικοί και οι τρεις θηλυκοί Κάβειροι.  Κατά μια άλλη εκδοχή της μυθολογίας ο Ήφαιστος από την Καβείρη απόκτησε μόνο τον Καδμίλο και ότι οι Κάβειροι και οι Καβειρίδες είναι παιδιά του.

Οι Κορύβαντες είναι οντότητες που γεννήθηκαν πριν την γέννηση των Ολυμπίων Θεών, είναι χθόνιες θεότητες ίσως πολεμικής φύσεως, που σχετίζονται άμεσα με την γέννηση και λατρεία του Ολυμπίου Διός.

"Όταν η Ρέα ήλθε κοντά στην πόλη Λύκτο της Κρήτης, στο απάτητο σπήλαιο τού όρους Ίδη, για να γεννήσει τον πατέρα των Θεών και των ανθρώπων Δία, οι Κορύβαντες – Κουρήτες που βοήθησαν την Θεά στην γέννα, κρατώντας της τα δάκτυλα για να ανέβει στο όρος και να μπει στην σπηλιά, ονομάστηκαν Ιδαίοι Δάκτυλοι.Οι Κορύβαντες – Κουρήτες, για να μην ακούσει ο Κρόνος τα κλάματα του βρέφους Διός, χόρευαν ένοπλοι τον Πυρρίχιο χορό με ταραχή, χτυπήματα των ποδιών στο έδαφος και κρότους των όπλων τους στις ασπίδες. Οι Κορύβαντες – Κουρήτες αλλού παρουσιάζονται δέκα, αλλού μόνο τρεις."

Όμοια και οι ιερείς της Ρέας Κυβέλης είναι αυτοί που μετέχουν των ιερών μυστηρίων και συγχρόνως γνωρίζουν και μετέχουν σε ορχήστρες καθώς είναι άξιοι να παίζουν αυλό και αγαπούν να χορεύουν και να αστειεύονται.

Μελαμβαφής κάνθαρος, που βρέθηκε στην Τούμπα Θεσσαλονίκης και χρονολογείται ανάμεσα στο 320-315 π.Χ., έχει επιγραφή με την παλαιότερη γραφή ΑΔΙCΤΑ ΚΥΡΒΑCΙ. Η Αδίστη, Ηδίστη, η πιο γλυκιά, αφιερώνει το αγγείο στους Κύρβαντες, Κορύβαντες. Προφανώς θα έπαιρνε μέρος σε χορούς οργιαστικούς προς τιμή των δαιμόνων της φύσης.

http://ellinikiglossa-lexarithmoi.blogspot.gr/2010/11/blog-post.html