Αναγνώστες

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Ατλαντίδα ένας χαμένος πολιτισμός "Δ''

Ατλαντίδα ένας χαμένος πολιτισμός "Δ''

Απόκρυφες επιστήμες στην Ατλαντίδα

Πολλοί συγγραφείς και ερευνητές υποστηρίζουν ότι το μεγάλο χρονικό διάστημα που μας χωρίζει από τιν εποχή κατά την οποία ο πολιτισμός της Ατλαντίδος βρισκόταν στην ακμή του στέκετε εμπόδιο στην προσπάθεια μας να περιγράψουμε και να κατανοήσουμε την θρησκευτική και πολιτιστική κατάσταση της χαμένης ηπείρου, καθώς και την ανάπτυξη που γνώρισαν οι – λεγόμενες –απόκρυφες επιστήμες.
Και ωμός υπάρχουν πολλές πήγες, οι οποίες μπορούν να προμηθεύσουν σε σημαντικά στοιχεία τον ερευνητή. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι τα αρχαία κείμενα των αρχαίων συγγραφέων αλλά και εκείνα που φυλάνε στα αρχεία τους διάφορες μυστικές αδελφότητες.

Ξεκινώντας από τα κείμενα του Πλάτωνα, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι δύο τόποι απομακρυσμένοι μεταξύ τους, όπως ήταν η Ελλάδα και η Ατλαντίδα, αναφέρονται ως πεδίο δραστηριότητας ακριβώς των ίδιων θεών. Στον Πλάτωνα παρατηρούμε αναφορές για την καταδυτική παρουσία του θεού Ποσειδώνα στην Ατλαντίδα. Παρ' όλα αυτά, και σύμφωνα με τον Πλάτωνα, φαίνεται ότι ο Δίας, ο Θεός των Θεών, ασκούσε ακόμη μεγαλύτερη εξουσία και ήταν αυτός που, τελικά, αποφάσισε την καταστροφή του νησιού...
Επιπλέον, η λατρεία του ταύρου, όπως περιγράφεται στις σελίδες του διαλόγου "Κριτίας", συναντάται και σε άλλους τόπους. Αυτό ενισχύει την άποψη όσων υποστηρίζουν ότι τμήματα του λαού της Ατλαντίδος μετανάστευσαν στην Ευρώπη και αλλού, διαδίδοντας στοιχεία του πολιτισμού και της θρησκείας τους. θα αναφέρουμε εδώ ότι ο ταύρος λατρευόταν τόσο στην Κρήτη, όπου συναντάμε το μύθο του Μινώταυρου, όσο και στην Αίγυπτο, όπου υπήρχε ο ναός του θεού-ταύρου Απι.
Οι σχετικές τελετές στην Κρήτη αλλά και την Αίγυπτο έχουν σημαντικές ομοιότητες με την ατλάντια τελετή που περιγράφει ο Πλάτων.Η θρησκεία και η μυθολογία της Ατλαντίδας φαίνεται ότι βασίστηκαν ολοκληρωτικά στα αρχικά γεγονότα της ατλάντιας ιστορίας. Η λατρεία των παλιών βασιλέων και των ηρώων εξελίχθηκε σιγά-σιγά σε μια αρκετά πολύπλοκη θρησκεία. Παρουσιάζοντας πολλές ομοιότητες με αρκετές από τις αρχαίες θρησκείες, θεωρείται σχεδόν σίγουρο ότι επηρέασε πολλές από αυτές.
Πιθανολογείται δε ότι στο απόγειο της η πίστη στην Ατλαντίδα πρέπει να είχε μεγάλες ομοιότητες με την πίστη στην αρχαία Αίγυπτο, όταν αυτή βρισκόταν στα πιο αναπτυγμένα στάδια της.


ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ

Στην προσπάθεια μας να εξετάσουμε τις απόκρυφες τάξεις και πρακτικές που αναπτύχθηκαν στην αρχαία ήπειρο, πολύτιμο βοηθό έχουμε το ΒιΒλίο που έγραψε ο συγγραφέας και ερευνητής Lewis Spence με τίτλο "Ατλαντίδα - Η ήπειρος των μυστηρίων".
Στο σχετικό κεφάλαιο για τον αποκρυφισμό, ο Spence αναφέρει ότι η μόνη πηγή, από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε υλικό για το θέμα, είναι τα αρχεία της "Μυστικής Παράδοσης". Πρόκειται για τρία αρχαία κείμενα, ανεξάρτητα μεταξύ τους, τα οποία μας προσφέρουν κάποιες σχετικές πληροφορίες. Σύμφωνα με αυτά τα κείμενα, υπήρχαν διάφοροι Βαθμοί Μάγων στην Ατλαντίδα, οι οποίοι ήταν γνωστοί με τους τίτλους Μύστης, Μάγος και Αρχι-μάγος.
Είναι πιθανό αυτοί οι τίτλοι να είναι επηρεασμένοι από τη μεσαιωνική ορολογία, έτσι ίσως οι ατλάντιες ονομασίες να ήταν διαφορετικές.Στην Ατλαντίδα -όπως αργότερα και στην Αίγυπτο- η άσκηση της τέχνης της μαγείας ήταν αποκλειστικό προνόμιο της Βασιλικής οικογένειας και των συγγενών της. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Πλάτωνα, ο οποίος περιγράφει μία τελετή, στην οποία μοναδικοί ιεροφάντες ήταν οι Βασιλείς από τις διάφορες περιφέρειες του νησιού.
Περνώντας σε κατώτερες βαθμίδες των απόκρυφων τεχνών συναντάμε τους Αστρολόγους, τους Αλχημιστές, τους Νεκρομά-ντεις, τους Μάντεις και τους Υπηρέτες των Αγίων Μυστηρίων. Οι σπουδαστές της αλχημείας είχαν δύο βαθμούς, τους Μαθητευόμενους και τους Μύστες. Επίσης, η επιστήμη της προφητείας περιλάμβανε δύο κλάδους, αυτούς των Μάντεων και των Ερμηνευτών. Οι Νεκρομάντεις διακρίνονταν στους Αρχοντες των Πνευμάτων, δηλαδή αυτούς που επικοινωνούσαν με τα πνεύματα, και στους Υπνωμένους, οι οποίοι ήταν άτομα με ικανότητες μέντιουμ.Τέλος, οι Μάντεις χωρίζονταν σε Ονειρευτές και Οιωνο-σκόπους. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι, παράλληλα με αυτές τις επίσημες τάξεις, ήδη από εκείνη τη μακρινή εποχή υπήρχαν άτομα, τα οποία εξασκούσαν τη μαύρη μαγεία. Ενδεικτικό του μεγάλου πλήθους αυτών των ατόμων είναι το γεγονός ότι υπήρχε ειδικός νόμος που τιμωρούσε "όλους αυτούς, οι οποίοι ενοχλούσαν το λαό με ξόρκια, κακά μάγια και δεισιδαιμονίες". Σύμφωνα με ορισμένες μυστικές αφηγήσεις οι οποίες διασώθηκαν, το επίσημο κέντρο των μυστικών επιστημών στην Ατλαντίδα ήταν ο μεγάλος ναός του Ποσειδώνα. Στα "Μυστικά Αρχεία" βρίσκεται μία λεπτομερής περιγραφή του ναού στα λατινικά, ενώ αναφέρεται ως κεντρική σχολή των απόκρυφων επιστημών.
Εκτός από τους χώρους λατρείας υπήρχαν επίσης ειδικοί χώροι για τους αλχημιστές, τους αστρολόγους, τους προφήτες και τους νεκρομάντεις. Πιστεύεται ότι σε εκείνες τις πανάρχαιες εποχές οι τέχνες -ή επιστήμες- της αστρολογίας, της αλχημείας και της προφητείας διαδόθηκαν από την Ατλαντίδα, η οποία ήταν η κοιτίδα τους, οτους λαούς της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αφρικής.


ΜΑΓΕΙΑ

Οσοι ασχολούνται με τα θέματα του αποκρυφισμού γνωρίζουν ότι πυρήνας και καρδιά του είναι η τέχνη της μαγείας. Από αυτήν -η οποία στα παπιά χρόνια ονομαζόταν "θεϊκή τέχνη"- εκπορεύονται οι υπόλοιπες απόκρυφες τέχνες. Η μαγεία έχει τις ρίζες της στις εποχές προ του κατακλυσμού και πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι ο προκατακλυσμιαίος κόσμος, που αναφέρεται στα αρχαία κείμενα, είναι απλώς ο πολιτισμός της Ατλαντίδας. Ο κατακλυσμός ήταν ένα εξαιρετικά έντονο φυσικό φαινόμενο, το οποίο δεν μπορούμε να περιορίσουμε σε έναν μικρό χώρο. Εφόσον, λοιπόν, δεχόμαστε ως πραγματικό γεγονός τον κατακλυσμό ο οποίος περιγράφεται στη Βίβλο, θα πρέπει να δεχθούμε επίσης ως αληθινή τη διήγηση του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα, αφού κι αυτός αναφέρεται στον ίδιο (;) κατακλυσμό.
Πατέρας του αποκρυφισμού οτην Ατλαντίδα φέρεται ο ίδιος ο Ατλαντας, που καθιέρωσε τα Ατλάντια Μυστήρια. Ο Ευσέβιος, που έζησε τον 3ο μ.Χ. αιώνα, τον θεωρεί θεμελιωτή της επιστήμης της αστρολογίας. Ορισμένοι συγγραφείς ταυτίζουν το πρόσωπο του Ατλαντα με το βιβλικό πατριάρχη Ενόχ. Ο Δάντης τον θεωρούσε πολύ ισχυρό μάγο και έχει γράψει ότι ο Ατλαντας Ενόχ διέδωσε την αστρολογία στην Ευρώπη.
Ομως και οι υπόλοιποι Βασιλείς ασχολήθηκαν με τη μαγεία, ενώ οι βαθμοί της ιεραρχίας της μαγείας -Μυημένος, Μύστης και Μάγος- ήταν γνωστοί στην Ατλαντίδα. Οι Τελχίνες, που ήταν μία από τις κάστες που εξασκούσαν την τέχνη της μαγείας στην Ατλαντίδα, θεωρούνταν από τους αρχαίους Ελληνες ως γιοι του Ποσειδώνα. Υπάρχει η άποψη πως η μαγεία εξελίχθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα στην Ατλαντίδα.
Πιστεύεται ότι έφθασε σε εκείνη την ιδανική κατάσταση, η οποία ονομάζεται θεουργία, σκοπός της οποίας είναι η ιερή επαφή, η επικοινωνία με το Δημιουργό. Σύμφωνα με τον Ιάμβλιχο, η μαγεία ασχολείται με τις "δυνάμεις της φύσης", ενώ η θεουργία στοχεύει στην "επαφή με τους θεούς" - όμως, αυτή η επαφή είναι σπανιότατο φαινόμενο ακόμη και για τους μάγους της υψηλότερης Βαθμίδας.
Σε ένα από τα χειρόγραφα της "Μυστικής Παράδοσης", το οποίο μεταφράστηκε από τα αραβικά στα λατινικά τον 13ο μ.Χ. αιώνα και για το οποίο υπάρχει η υπόνοια ότι είναι ένα αυθεντικό ατλάντειο κείμενο, διαβάζουμε για την επιθυμία των σοφών της Ατλαντίδος, όχι μόνο "να επικοινωνούν με τους θεούς", αλλά και "να ανακαλύπτουν τη διάθεση τους για τη ρύθμιση των γήινων υποθέσεων". Αναφέρεται σχετικά ότι οι Μάγοι της Ατλαντίδος μετέφραζαν τη θεία θέληση με ένα σύστημα συμβολισμών που τους είχαν διδάξει Αγγελικές Οντότητες.
Αναφέρεται επίσης στο μυστικό χειρόγραφο πως οι ατλάντιοι είχαν "χειρόγραφα κληρονομημένα από παλιότερους καιρούς, τα βιβλία του Αδάμ, του Ενόχ και άλλων (προπατόρων)". Στην εβραϊκή παράδοση βρίσκουμε μια αναφορά για ένα ιερό βιβλίο, το οποίο δόθηκε στον Αδάμ και περιείχε όλη τη σοφία, ανθρώπινη και θεϊκή. Το Βιβλίο αυτό είχε φυλαγμένο ο Νώε και αργότερα πέρασε οτα χέρια του βασιΠιά Σολομώντα. Διάφορες παραδόσεις, εξάλλου, αναφέρουν πως ο Αδάμ έγραψε πολλά ΒιΒλία, χρησιμοποιώντας ως πηγή είκοσι χειρόγραφα που έπεσαν από τον ουρανό.
Ενας μωαμεθανός συγγραφέας, ο Κησσέας, υποστηρίζει πως οι ΣαΒιανοί κατείχαν αυτά τα Βιβλία αλλά και άλλα, τα οποία είχαν γράψει ο Σηθ και ο Ενόχ. Υπενθυμίζουμε ότι ο Ενόχ ήταν ένας από τους προκατακλυσμισίους πατριάρχες οι οποίοι είχαν μιλήσει απευθείας με το θεό.
Στη συνέχεια το χειρόγραφο αναφέρει τις προσπάθειες των Μάγων της Ατλαντίδος να ελέγξουν τις δυνάμεις του σεισμού και να καταστήσουν ακίνδυνη τη δράση των ηφαιστείων, τα οποία απειλούσαν το νησί. Για το σκοπό αυτό γινόταν στην πρωτεύουσα, το όνομα της οποίας ήταν Κερκύνη, δηλαδή "κυκλικός τόπος", μια μεγάλη μαγική τελετή που ονομαζόταν "Η Ιεροτελεστία της Φλόγας της Γης". Η τελετή αυτη πραγματοποιείτο την ημέρα του θερινού ηλιοστασίου, ενώ άρχιζε την αυγή και τελείωνε το σούρουπο.
Σημειώνουμε, τέλος, ότι οι πληροφορίες τις οποίες έχουμε για την εξάσκηση της μαύρης μαγείας στην Ατλαντίδα είναι πολύ λίγες.


ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Η αστρολογία, μία από τις πανάρχαιες απόκρυφες επιστήμες, συνδέεται στενά με την Ατλαντίδα, αφού, όπως προαναφέραμε, ο Ατλαντας θεωρείται ο θεμελιωτής της. Υπάρχουν όμως και άλλα γνωστά πρόσωπα της προκατακλυσμιαίας εποχής, που έχουν σχέση με αυτή. Στο έργο Ιουδαϊκές Αρχαιότητες" του Ιώσηπου διαβάζουμε πως ο Σηθ και οι απόγονοι του είχαν μελετήσει την επιστήμη της αστρολογίας και την είχαν καταγράψει σε δύο στήλες. Ο Ιώσηπος αναφέρει πως στην εποχή του, τον 1ο μ.Χ αιώνα, μία από αυτές τις στήλες υπήρχε ακόμη. Αλλά και ο Μichael Scott έγραψε το 12ο αιώνα ότι η τέχνη της μαντείας έχει τις ρίζες της στον Σηθ.
Ο τελευταίος αργότερα μύησε το γιο του Καναήν στην επιστήμη της αστρολογίας και αυτός ήταν τόσο καλός μαθητής, ώστε γρήγορα ξεπέρασε τον πατέρα του. Ο Καναήν έγραψε τριάντα βιβλία για την αστρολογία. Ακόμη, ο Scott αναφέρει πως ο Ατλαντας έφερε την αστρολογία στην Ισπανία.
Σε εκείνα τα πανάρχαια χρόνια οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα αστέρια ήταν ήρωες ή ημίθεοι, οι οποίοι ανέβηκαν ατούς ουρανούς. Η κίνηση των πλανητών και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους συνδέθηκαν με ορισμένες καταστάσεις και οδήγησαν σε προφητείες. Αργότερα αυτά τα στοιχεία κωδικοποιήθηκαν και αποτέλεσαν την απαρχή της αστρολογίας και ίσως της αστρονομίας.Στην αστρολογία της Ατλαντίδας εξέχουσα θέση κατείχε η Σελήνη, η οποία ονομαζόταν Βασιλεία ή Μεγάλη Βασίλισσα. Η Βασιλεία ήταν αδελφή του Ατλαντα και, σύμφωνα με την παράδοση, αυτή τον μύησε στον παράξενο κόσμο των άστρων. Ακόμη, η περίεργη επίδραση της Σελήνης επάνω στους ανθρώπους συνδέθηκε με την περιστασιακή "τρέλα" της Βασιλείας.
Ο Διόδωρος περιγράφει ότι ο Εσπερος, γιος του Ατλαντα, μεταμορφώθηκε στο πρωινό άστρο και οι κόρες του, οι Ατλαντίδες, έγιναν ο αστερισμός των Πλειάδων. Ο δε αδελφός του, ο Κρόνος, έδωσε το όνομα του στο γνωστό πλανήτη. Σύμφωνα με την ατλάντεια μυθολογία, ο Εσπερος ανέβαινε συχνά στο όρος Ατλας, για να παρατηρεί τα αστέρια. Κάποτε ανέβηκε και δεν κατέβηκε ποτέ πια. Οι άνθρωποι έδωσαν το όνομα του στο βραδινό αστέρι, το οποίο δύει μετά τον Ηλιο.
Σύμφωνα με τα αρχεία της "Μυστικής Παράδοσης", οι βασιλείς της Ατλαντίδας θεωρούσαν υποχρέωση τους να σηκώνονται τουλάχιστον μία φορά κάθε νύχτα και να παρατηρούν τον έναστρο ουρανό. Αν και πολλοί πιστεύουν ότι ο ζωδιακός κύκλος έχει τις ρίζες του στην Ατλαντίδα, δεν υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για αυτό. Στο "Βιβλίο του Ενόχ" διαβάζουμε ότι "τα σημεία του ζωδιακού βρίσκονται στο δεύτερο ουρανό", αλλά το πιθανότερο είναι ότι ο ζωδιακός κύκλος εμφανίστηκε αργότερα στην Αίγυπτο, η οποία διέθετε πολλές ζωόμορφες θεότητες.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως οι αρχαίοι κάτοικοι του Μεξικό και του Περού χρησιμοποιούσαν παρατηρητήρια, για να μελετούν την κίνηση των άστρων. Η μεσοποταμιακή αστρονομία, η οποία θεωρείται το πρώτο γνωστό ιστορικό παράδειγμα επιστήμης στην αρχαιότητα, μαρτυρά την ύπαρξη ενός πολύ αρχαιότερου υπόβαθρου, το οποίο δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τους γειτονικούς λαούς. Η μυστική φιλοσοφία της Ατλαντίδας υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι είναι ένα μέρος του σύμπαντος και επηρεάζονται από τις ίδιες δυνάμεις οι οποίες επιδρούν και στους πλανήτες. Κάθε άνθρωπος είναι ένα μικρό αντίγραφο του κόσμου και περιέχει μέσα του όλα τα μυστικά του σύμπαντος. Κάποιες σύγχρονες αλήθειες φαίνεται ότι ήταν γνωστές από πολύ παλιά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου