ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ!

  

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ!

             

Α

Όλα που το χαμόγελο σου μου τα εξήγησε

και το χέρι μου που άγγιξε το μεσημέρι

τον ύπνο σου απολιθώθη’.

Τώρα μονάχα φευγαλέος άνεμος του δειλινού

σταλάζοντας από τους ουρανούς γιατί το θέλησα έτσι

ο πόνος της ανάμνησης

Και μ’ ένα όνομα στα χείλια της η παρακεί

η θάλασσα «Ευαγγελία!»

και «Δόξα σου!»

Ύστερα πάλι

φωνές απ’ τα βαθιά της μέρας που ακόμη υποφέρει

στο ψυχομάχημα…

«Η καλοσύνη αν ανθίζει μες τον κήπο της αγάπης είναι!»

Β

Σε ήθελε η ψυχή μου!

Μετά που είχα μιλήσει όλες πια τις γλώσσες

των λουλουδιών και ό,τι άναβε γυρογυριά για να σε υμνήσει

το πήγαινε στην θάλασσα εν αεράκι

φτασμένο από μέρη της παράδεισος!

Εκεί οι άγγελοι που μάχονταν να σε μαθαίνουνε

τι η ζωή και ποιός και από πού διατάζει

για την αθανασία..

«Η αγάπη που ‘ναι του καιρού αυτού… σου λέγανε

….έξω – κανένας νόμος δεν τηνε ορίζει

και μέσα στον δικό της κήπο αν την πιστέψεις μοναχά

θα δεις ν’ ανθίζει η άνοιξη την μουσική της-

Μια άνοιξη ζωή αιώνια!»

  Γ

Μιλιά με δυο φωνήεντα γλαυκά 

μέσα στην απεραντοσύνη της ημέρας

και όταν ωρίμασε το απαγορευμένο φρούτο για να πέσει

αμάρτησε ο άνεμος…

Μου ‘φερνε ένα όνομα από μακριά, μια αναγγελία!

Το φως που τύχαινε για να ναι

της ζωής μου αυτής και όμως

τόση η λάμψη του που και την άλλη μου ζωή φωτίζοντας..

«Καλημέρα» της μέρας του Ιούλη ύστερα που περπατήσαμε

συλλογισμένοι πλάι στην ακρογιαλιά

και φυσούσε μαντοσύνες σ’ ένα στριφτό κοχύλι

απομέσα του και ακουγόταν το άπειρο

η αύρα η χαρμόσυνη:

Μουσικές μεσημεριάτικες για φιλιά

γιορταστικά-

και η γιορτή ένα όνομα:

«Ευαγγελία!»

http://lefkoilykoi.blogspot.gr/